Hayatımızda ve evimizde çocuğumuza yer açmak...

Anne olmadan önce öğrendiğim ve üzerine düşündüğüm bir şey vardı: Ailemize yeni bir üye katılırsa hayatımızı ona adayıp evimizi bu yeni katılımcının hizmetine sunmaktansa, hayatımızda ve evimizde ona yer açmalıyız. Üniversitedeyken, Çocuk Psikolojisi alanında uzman hocalardan Prof. Dr. Ferhunde Öktem'in bu noktaya değinen bir konuşmasını izlemiştim ve aklımda yer etmişti. Ben bunu, hem ruhsal hem fiziksel tüm hayatımızı çocuğumuza adayıp öyle hareket etmektense, çocuğumuzun kendi boyutunda bir düzen sağlayıp, gerekli sınırlar koyup, gereksiz fedakarlıklardan kaçınmak olarak yorumlamıştım. Bu etkileyici ama biraz yuvarlak lafları nasıl hayatımda uygulayabileceğimi bebeğim daha dünyaya gelmeden düşünmeye başladım. Hem fiziksel çevreyle hem de manevi dünyamızla ilgili olan bu yaklaşımı öncelikle bebeğime göre evimiz nasıl olmalı diye düşünerek değerlendirmeye giriştim.
Bu noktada montessori yaklaşımı yine imdadıma yetişti ve bir ev bebeğe göre nasıl düzenlenir montesorri yaklaşımı çerçevesinde incelemeye başladım.

Yukarıdaki örneklerden ilki montessori yaklaşımına göre oturma alanında 6-18 aylık bebekler için oyun alanı düzenlemesine, sonraki 2 foto ise bebek odası düzenlemelerine örnek olarak bulduğum fotolardan. Montessori yaklaşımında, evin her alanında bebiklerimize ait kısımlar ve kullanabilecekleri eşyaların onların boyutuna uygun olması vurgusu vardı. Oysa ben çoktan daha kızımız doğmadan aşağıdaki gibi pek moda odalardan almış ve bir güzel dekore etmiştim.

Önce çok moralim bozuldu ama sonra kendime geldim =) Elimdeki malzemeleri bebeğimin kullanacağı hala nasıl getirebilirim bunu düşünmeye başladım. Yer yatağı meselesini, yatağının önüne babaannemizin yaptığı bir yatak atarak çözdüm, ama kızım bu yatakta henüz sadece gündüzleri uyuyor. Çünkü geceleri aşırı hareketli uyuduğu için hala park yatakta yatıyor. Gardrobunda da bir iç düzenlemeye giderek, dedemizin de yardımıyla Asya'nın boyutunda bir elbise askılığı oluşturduk. Oturma odasında da Asya'ya uygun bir köşe yaptık.
Yukarıdaki foto bizim köşemiz. Asya köşesini, çekmecelerini karıştırmayı çok seviyor, çoğunlukla köşesinde oynuyor. Böylece hem oturma odasında kendine ait bir alan olduğunu hissettiğini düşünüyorum hem de bizim yaşam alanımız daha az dağılıyor.



















Montessori yaklaşımı çevre düzenlemesine çok önem veriyor. Çünkü
bağımsız ve kendine seçenekler yaratmayı bilen çocuklar yetiştirebilmemiz için bu en önemli koşul olarak ileri sürülüyor. Bu konuda ordan burdan kırpıp bir araya getirdiğim bilgileri şöyle sıralayabilirim:

Nasıl bir oda
Sade, düzenli ,giysilerine ve oyuncaklarına kolaylıkla ulaşabileceği düzende bir oda
Nasıl bir çevre
Evin her odasında mümkün olduğu ölçüde onların boyutuna göre alanlar olması
Mutfak
Buzdolabında onlara ait bir raf, onlara ait çekmeceler, hatta onlara ait çekmecelerin içinde kendi tabakları bardakları ve çatalları
Banyo/Tuvalet
Ellerini yıkarken lavaboya ulaşabileceği bir tabure edinmek, kendi havlusunu asabileceği bir askı hazırlamak.
Yeme alışkanlıkları
Yemek konusunda model olmak
Birlikte aynı saatlerde ve aynı şeyleri yemek (ben 8. aydan beri genellikle hepimiz için pişiriyorum, Asya'ya ayrı yemek yapmıyorum)
Kendi kendilerine yemeyi teşvik etmek
Yemek için veya bir lokma daha diye peşinden koşmamak, oyun oynarken yemek yemek yerine tv siz ve kendi sandalyesinde oturduğu birlikte bir yemek
Kişisel Bakım
Yaptıklarını takip etmek yerine, birlikte yapmak
Örn: banyodan sonra ayna karşısında birlikte saç taramak
TV
Kontrollü TV ve teknoloji kullanımı.
Ortak yaşam alanları
Kendi boyutunda bir palto askısı
Kendi ayakkabıları için kendi boyutunda bir yer vs.