Annelik Obsesif Yapar mı?

Geçen aylarda Ankara’da Alternatif Anne etkinliği olarak düzenlenen film gecesinde Hungry Hearts (Aç Kalpler) filmini izleyip üzerine tartışmıştık. Film, çocuğuna hamile kalmasıyla abartılı şekilde takıntılı hale gelen bir anne ve eşinin akıbetiyle ilgiliydi. Bunun üzerine aklıma düşen “Annelik Obsesif-Kompulsif Bozukluğu (OKB) tetikler mi?” sorusuna cevap ararken uzmanına sormayı düşündüm. Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü öğretim üyesi olan arkadaşım Klinik Psikolog Doç. Dr. Müjgan İnözü OKB tanısı ve tedavisiyle ilgilenen tanıdığım uzmanlardan. Aşağıda, kendisiyle konuyla ilgili gerçekleştirdiğimiz röportajı aktarıyorum.

1. Sevgili Müjgan, annelik OKB’yi tetikler mi? Devamı için tıklayınız...

Anneanneler, babaanneler, dedeler iyi ki varsınız ama hiç YAPMAMANIZ gereken bazı şeyler var!

Bizler iç içe geçmiş bir kültürde yaşıyoruz. Roller, görevler, tanımlar iç içe geçebiliyor. Kimi zaman bundan rahatsızlık duymuyoruz çünkü hep kabul ettiğimiz hep var olduğunu düşündüğümüz şeyler. Son yıllarda artan şehirleşme, metropellerdeki yaşamın farklılaşması bu iç içe geçmişliği tepeden değiştirmeye çalışsa da; bilincimizin, zihnimizin derinliklerine işlemiş iç içelik bir süre daha yaşam şeklimiz olmaya devam edecek gibi gözüküyor. Devamı için tıklayınız...

41-42. aylardayız, Neler Yapıyoruz..

Son iki aydır anne çok yoğun olunca aylık yazılar geç kaldı. Ama hemen son iki aydır yaptığımız farklı etkinliklerimizi paylaşıyorum =)

Tuvalet kağıdı rulolarını kesip, şekil yapıp içine maşayla ceviz yerleştirmece =) : 

Çok fonsiyonlu bu etkinliğimizi yine takip ettiğim başka bir anneden öğrendik ve uyarladık.

Kolye Tasarlama: Ara tekrarlasak da ipe boncuk dizme işini gerçek bir kolyeyle sonlandırmamıştık. Çok güzel oldu.

Yazı çalışmaları: Okuma yazma öğretmek için aceleci değilim. Farklı etkinlik olsun ve çok ufak başlangıçlar olsun diye arada yaptığımız çalışmalar.

İsminin üzerinden kabukla geçerken

Ormanda çalı çırpıyla ismimizin baş harfi 

Orman Gezileri, bahar etkinlikleri-Karınca yuvalarına bayrak dikmece: Bu etkinlik arkadaşım Gülçin'e ait. Ormanda gezerken karınca yuvaları bulup kenarlarına kürdandan yapılmış küçük bayraklar diktik.

Orman gezileri-bahar etkinlikleri-tomurcuk veren ağaçlara kedi tırmandırmaca: Yine Gülçin'in önerisiyle kalabalık bir oyun grubuyla yaptığımız eğlenceli keşif etkinliği. Çocuklar tomurcuklu ağaçları tespit etti. Küçük kedi resimlerini bu ağaçlara yapıştırdık (sonra topladık=)

Nostaljik kartlar: Hediye gelen bu kartlar çocukluğumuzun oyunlarını içeriyor. Hem kalabalık gruplarla oynamak hem de anne-baba-çocuk saatleri için içlerinden seçip eski oyunları oynamak çok keyifli oluyor.

Çarşaf oyunu: Bir çarşafla neler yapılır neler... ama biz önce otobüs yaptık. İçine binip hayal ettiğimiz yere gidiyoruz. Sonra gitmek istediğimiz yer yine çarf oluyor. Sonra onu topluyoruz tekrar seriyoruz derken çok hayal gücünü genişleten çok içerikli bir oyuna dönüşüyor. 

AYIN NOTU: Son iki aydır sabahları (genellikle) kendi giyinip hazırlanan, dişlerini neredeyse kendi başına fırçalayan bir çocuğum var. Bu onun ne kadar da kabileyetli olduğunu değil ona ne kadar fırsat tanındığını gösterir. Amacım övünmek değil. Ama eğer 3-5 yıl sonra veya ergenlikte veya büyüdüğünde kendi kendine yetebilen ve özgüvenli çocuklar yetiştirmek istiyorsak, yapılan her davranışı övmek yerine, öz-bakımını sağlayabilmesi ve küçük işlerin ucundan tutabilmesi için fırsatlar tanımak en iyi yol! Sağlıcakla...